Mijają dni i mijają tygodnie. Wszystko wygląda tak samo. Wszystko to samo. I od nowa. I znowu myślę, że będzie lepiej. Nauczyłam się przy tobie być suką i nauczyłam się czuć. Próbuję znów cię uratować i próbuję znowu lśnić. Próbuję znów wywołać twój uśmiech.
Nie widziałyśmy się zbyt długo i nie rozmawiałyśmy jeszcze dłużej. Nie pamiętam już jak mam czytać z twoich oczu. A może to już nieistotne? Nie wiem jak teraz wygląda twój świat i nie wiem jak się czujesz.
Chyba zasłużyłam sobie na to, zostawiając cię gdzieś w kącie.
Upadanie i poddawanie się zepsuciu jest takie łatwe i tak dobrze jest być złym. Czasem naprawdę ciężko jest wybrać między pragnieniem a tym, co właściwe. Kilka razy wybrałam źle i to nauczyło mnie myśleć o tym, co przyjdzie później. Myślałam, że uleganie żądzom uczyni mnie szczęśliwą. Może wtedy były to rzeczy, których chciałam, może drugi raz postąpiłabym inaczej. Mam teraz tylko więcej wspomnień do analizowania nocą. Boję się im przyglądać i patrzeć jak gniją. Minie jeszcze dużo czasu zanim poznam siebie i zanim dowiem się, czy to czego chcę nie zniszczy mnie lub ludzi, których kocham.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz