słucham: "Ice box" Omarion
Poranki są pełne szczęścia i jest tyle rzeczy, które chciałabym zrobić, tyle pomysłów. Naprawdę potrafię być radosna i nieprzewidywalna, potrafię sprawiać przyjemność.
Ale za każdym razem, w ciągu dnia, pojawia się coś, co zabija we mnie wszystkie chęci. Wieczorami staję się zimna, drażliwa i pełna beznadziei. Więc widzisz mnie milczącą i szarą, roztapiającą się nad mytymi talerzami. Nie chcesz mnie takiej i ja też siebie nie chcę.
Patrzę na nasz popękany wazon, sklejany wciąż na nowo i boję się, że już powoli kawałki przestają do siebie pasować, że zbyt się wyszczerbiły, zbyt wielu nie udało się odnaleźć.
Nie jestem już taka, jaką mnie poznałeś.
Tak mi zimno.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz